Maandag 2 januari: de Dorsale del Triangolo Lariano

De dag begint met een heerlijk ontbijt in onze grote leefkeuken, dankzij de ochtendploeg die ’s morgens vroeg in Civenna broodjes heeft gehaald.

Na het ontbijt rijden de papa’s met drie auto’s naar Magreglio. Daar laten ze twee auto’s achter, en rijden dan met één auto terug naar huis. Nu staan alle lichten op groen voor ons dag-wandel-programma. 

We lopen uit ons huis via Cernobbio en Rovenza naar de Dorsale del Triangolo Lariano. Dat is een wandelweg die loopt van Como naar Bellagio, dwars over de Triangolo Lariano. Het pad gaat eerst via de verharde weg, maar vervolgens gaat het onverhard door het bos, stijl de berg op. Een ruime hoeveelheid bladeren zorgt voor een mooie sfeer. 

Onderweg praten we over van alles en nog wat. Een mooie conversatie gaat over de uitvoering van testamenten: wat moet je doen als executeur-testamentair als er „rare dingen” in het testament staan, bijvoorbeeld „vernietig al mijn eigendommen”? Moet je dat dan onder alle omstandigheden doen, ook als er bijvoorbeeld waardevolle kunstschatten bijzitten? Het belang van de mensheid om de kunstschatten te bewaren kan wellicht uitstijgen boven het belang van de gestorven persoon dat het testament nauwgezet wordt uitvoerd.

Een andere conversatie gaat over het boek van Julian Barnes, ‚A sense of an ending’, dat Thomas aan het lezen is. Hij vertelt wat er op de eerste 84 pagina’s gebeurd is, en nodigt ons uit te raden hoe het verhaal gaat aflopen. 

Ondertussen stijgen we veel, van 600 naar ruim 1100 meter. Boven maken we een rustpauze, en dan blijkt dat Pablo veel eten en drinken in zijn rugzak gedragen heeft. Stoer! 

We lopen verder en komen in Piano Rancio bij het Chalet Gabriele. Dit cafe/restaurant heeft een schitterend uitzicht over het Como meer, en het heeft een beetje de sfeer van de Harz-cafe’s; we strijken er neer voor een kop koffie of chocolade met een stukje heerlijke walnotentaart (of kastanjes met room!). Wauw, wat een heerlijke plek - misschien moeten we hier nog eens terugkomen. 

We lopen door naar Magreglio. We brengen een bezoek aan de apotheek, en zien dan een adembenemend uitzicht op de bergen: de zon verlicht de bergkam met een goudkleurig licht. Twaalf mensen maken dezelfde foto. 

Het kerkje van de Madonna del Ghisallo is een bedevaartplaats voor wielrenners, en we kijken onze ogen uit in het licht van alle uitgestalde wielershirts en fietsen. 

Met de neergezette auto’s gaan we terug naar huis. Daar borrelen we, en genieten van een salade caprese, risotto ai funghi en tiramisu. 

Na het eten spelen de kinderen een intensief kaartspel, waar de ouders net zo van genieten als zij. 

Het was weer een mooie dag.