In tegenstelling tot vorige vakanties is het ontbijt tijdens deze vakantie niet zo strak georganiseerd: iedereen pakt zelf wat ie lekker vindt, op de tijd die hem/haar het beste uitkomt. Dat werkt eigenlijk best goed.
Na het ontbijt rijden we naar restaurant Chalet Gabriele in Piano Rancio. Daar laten we onze auto’s achter en starten onze wandeling. We lopen eerst over een mooi pad door het donkere en koude bos, maar komen dan op een soort van weide waar de zon volop schijnt en waar het betrekkelijk warm is. We genieten hier van een schitterend uitzicht over het Lago di Lecco.
We komen bij een bergmeertje waar ijs op staat. Dat is een prettige speelvijver! Vervolgens lopen we naar de kam van de berg, waar we worden verrast door een felle koude wind. Brrr, dit is andere koek dan speelse zomerse weides. Snel dalen we af, en in korte tijd kunnen we de koude wind achter ons laten.
Ondertussen hebben we weer een aantal interessante conversaties. Een ervan gaat over de 10 boeken die je mee zou nemen naar het eiland waarnaar je als Napoleon verbannen zou worden [ik: Mémoires d’Hadrien (Yourcenar), Die Welt von Gestern (Zweig), Een verhaal van liefde en duisternis (Oz), Nooit meer slapen (Hermans), Asielzoeker (Grunberg), Se questo e un uomo (Levi), La casa de los espiritus (Allende), Gewassen Vlees (Rosenboom), Essays in Love (De Botton) en waarschijnlijk ook Tussen mes en keel (Meijsing)].
We komen terug bij Chalet Gabriele, waar we gaan lunchen. Het is een polentoteca; ofschoon geen van ons een grote fan is van polenta, kiezen we - de ouders - daarom toch allen voor polenta met een bijgerecht. Na deze maaltijd doet de polenta ons hart echter niet harder kloppen; de Tooc daarentegen, die bij de antipasti zat, was wel bijzonder en lekker.
We gaan naar huis waar we lekker voor de haard gaan zitten. De kinderen spelen kaart (liegen) en de ouders lezen. Nick en ik zijn begonnen in het door Thomas aangeraden boek van Barnes (A sense of ending) en we worden er beide door meegevoerd. Wat is het toch heerlijk om te lezen!
Rond half negen gaan de ouders naar Civenna, waar een Nieuwjaarsconcert is van het Bellagio Festival Orchestra. Er is een grote variëteit aan muziek: Strauss, Verdi, Puccini … De kwaliteit van het orkest is niet bijzonder, maar de sfeer in het zaaltje is super. Grote ster is sopraan Daniele Stigliano, die een zeer warm en krachtig jaren-50 geluid voorbrengt. Schitterend!
Na afloop gaan we naar huis, waar nog even voor de open haard gaan zitten met een dolce en een glas spumante.
Het was weer een schitterende dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten